Euro zatem ciągle w natarciu. Impetu do szarży nadają inwestorzy stopniowo wycofujący się z ,,zielonej waluty", czyli tzw. bezpiecznej przystani. Przy kursie EUR/USD 1,1112 wspólna waluta Starego Kontynentu znajduje się na najwyższym poziomie od końca marca. W szczytowym momencie dzisiejszego dnia (tj. 2 czerwca) ocierała się nawet już o 1,12 USD. Wszystko to za sprawą działań
Eurodolar ma za sobą bardzo udany okres. Od ubiegłego tygodnia para ta wzrosła około 3 figur, co jak na dotychczasowe standardy zmienności jest sporym osiągnięciem. Osłabienie dolara idzie też w parze z poprawą globalnego sentymentu inwestycyjnego, przesuwającej kapitał na rynki akcyjne (również wschodzące) oraz ujemnie skorelowany z dolarem segment surowców. Jeśli spojrzymy na wykres dzienny,
Dolar pozostaje pod presją wobec koszyka głównych walut. Ostatni tydzień przyniósł silne wzrosty na głównej parze walutowej, tym samym znaleźliśmy się na poziomach, nieoglądanych od końca marca bieżącego roku. Maksimum tygodniowe wypadło na poziomie 1,1145, gdzie doszło do cofnięcia w okolice poziomu 1,1104. Amerykańska waluta straciła swoją siłę, pomimo pandemii oraz kolejnych tarć na linii
Minione dni zdecydowanie należą do złotego. Nie jest to jednak jakiś wyjątek, bowiem poprawa nastrojów rozlała się także po pozostałych rynkach wschodzących, umacniając ich waluty. Dobrze pokazuje to chociażby wykres WisdomTree Emerging Currency Strategy Fund, czyli ETF'u dającego ekspozycję na waluty rynków wschodzących (ticker CEW), który także ruszył w minionych dniach do odreagowania. Skala umocnienia
Rynek złotego, jak zresztą wielu innych aktywów, utknął w ostatnich tygodniach w dość męczącym trendzie bocznym. Ubiegły tydzień był pierwszym zwiastunem tego, że marazm na złotym może się na razie zakończyć, a rynek ruszy do korekty. Sprzedającym franka udało się pozostawić na wykresie tygodniowym długi, podażowy korpus, poprzez który rynek opuścił zakres prawie 2-miesięcznych, wąskich
Pozytywny sentyment na początku tygodnia, pozwolił stronie popytowej, na dodarcie do oporów zlokalizowanych na poziomie 1,0991-1,1017. Maksimum tygodniowe wypadło na poziomie 1,1009, gdzie do głosu doszła strona podażowa. Pomimo wzrostowego tygodnia sytuacja na rynku eurodolara nie uległa jakimś większym zmianom. Patrząc na wykres głównej pary walutowej, możemy dojść do wniosku, że tkwimy w szerokiej konsolidacji,
W ostatnich miesiącach pojawiło się spore zainteresowanie metalami szlachetnymi, a zwłaszcza złotem. Kapitał ucieka do niego zwykle w sytuacji rynkowej niepewności, a tej w lutym i marcu nie brakowało. Popyt okazał się tak duży, że doszło do oderwania ceny „papierowego” złota (kontraktów i instrumentów na nich opartych) od fizycznego (także z tytułu problemów logistycznych /
W ostatnim czasie dużą rolę na eurodolarze zaczyna odgrywać obszar 1,0775, który stał się wsparciem. Jego rolę bardzo dobrze oddaje wykres dzienny. Pierwszą, bardzo silną reakcję w tym miejscu zobaczyliśmy w okolicy 20 lutego, gdy na rynkach zaczęła się rozlewać panika związana z potencjalnymi skutkami lockdown'u. Amerykańska waluta mocno wówczas traciła, by chwilę później
Na rynku niemieckim podaż radzi sobie coraz lepiej. Nie jest to jednak jakiś wyjątek, bowiem wiele indeksów rynków bazowych zachowuje się w bardzo podobny sposób. Uwagę zwraca zatrzymanie wzrostowego odbicia w obszarze tygodniowej luki bessy z pierwszej połowy marca. To pod nią w ostatnim czasie kształtował się układ o wymowie głowy z ramionami, z punktem
Na eurodolarze handel w ostatnich tygodniach opiera się na potwierdzaniu poziomu wsparcia na 1,0775. Bardzo dobrze oddaje to wykres dzienny, gdzie widać, ile razy popyt się w tym obszarze uaktywniał. Można zatem przyjąć, że póki strefa ta nie zostanie definitywnie przebita, cały czas otwartym pozostaje scenariusz rozwinięcia wzrostowego odreagowania. Co więcej, jeśli spojrzymy na strukturę
