Tajemnica sukcesu Turtle Traders.
Początkujący inwestorzy często pytają tych bardziej zaawansowanych: czy aby osiągnąć sukces należy urodzić się z cechami, które sprawią, że nam sie uda, czy też inwestowania można sie nauczyć traktując to jak każdą umiejętność. Za każdym razem gdy uczymy się nowej umiejętności; czy to jazdy na rowerze, czy też pisania, to pierwsze czynności przychodzą nam z ogromnym trudem. Potem z czasem, gdy zaczynamy regularnie ćwiczyć każdy kolejny ruch przychodzi nam z coraz większą łatwością aż po wielu, wielu godzinach stajemy się biegli w tym czego się uczymy, a najlepsi uczą kolejne pokolenie bądź też staje się ta czynność naszym zawodem.
Co dla zwykłego człowieka oznacza pojęcie sukcesu w inwestycjach na rynkach finansowych? Czy będzie to uzyskiwanie średniorocznej stopy zwrotu w wysokości 50 %, czy też może wystaczy regularnie nie tracić kapitału i od czasu do czasu czekać na okazję jak dobry myśliwy?
Dlaczego tak wielu ludzi zajmujących się rynkami finansowymi uważa, że do inwestowania potrzeba jakiejś magicznej, tajemnej umiejętności, którą posiadają tylko nieliczni? Dlaczego nie wierzymy, że inwestowania można się nauczyć?
Okazało sie, że ten sam problem trawił dawno temu dwóch bardzo znanych inwestorów Richarda Dennisa oraz Billa Eckhardta, których sukcesy doceniane były w środowisku zawodowych graczy giełdowych. Postanowili oni w praktyce sprawdzić, która cześć z pytania; „Natura czy nauka?” jest prawdziwa. Richard wierzył, że inwestowania można się nauczyć, Bill uważał, że aby być dobrym inwestorem należy mieć to „coś” czyli urodzić się z paletą cech, które pozwolą regularnie zarabiać.
Postanowili dać ogłoszenie do gazety, wybrać grono początkujących adeptów, nauczyć ich zasad inwestowania i pozwolić na praktyczne wykazanie się umiejętnościami na prawdziwych pieniądzach. Tak też zrobili dając ogłoszenia do znanych periodyków finansowych jak Barron`s, The Wall Street Journal czy The New York Times.
Okazało się, że odzew na nie był imponujący. Prawie 1000 osób chciało podjąć naukę inwestycji u takich mistrzów jak Dennis i Eckhardt, którzy zmuszeni byli przeprowadzić selekcje. Ostatecznie wybrali 13 szczęśliwców, którzy rozpoczęli naukę. Szkolili się przez dwa tygodnie pod koniec 1983 roku, rozpoczynając w styczniu 1984 roku inwestowanie małymi kwotami na rachunkach rzeczywistych, aby sprawdzić swoje umiejętności oraz poczuć różnicę między inwestowaniem teoretycznym czyli tym na papierze, a inwestowaniem prawdziwymi pieniędzmi, co związane jest z takimi emocjami jak strach i chciwość. Po miesiącu Dennis uznał, że uczniowie, których nazwał „Żółwiami”, są gotowi do inwestowania większymi kwotami. Na początku lutego 1984 każdy z „Żółwi” dostał do zarządzania rachunek zasilony kwotą od 500 000 do 2 000 000 Usd prawdziwych pieniędzy i zaczęła się ich przygoda w świecie naprawdę dużych pieniędzy.
„Żółwie” okazały się najbardziej fascynującym i najbardziej spektakularnym, zakończonym sukcesem eksperymentem w czasie rzeczywistym z dziedziny finansów. Przez kolejne cztery lata „Żółwie” osiągały średnioroczną stopę zwrotu wielkości +80 %, co z dumą odnotował The Wall Street Journal.
Według Zasad Żółwi najważniejsze cechy dobrego inwestora to; zaufanie, konsekwencja oraz dyscyplina. Jeśli inwestor posiada te cechy to jest już bliski sukcesu.
Richard odniósł ogromny tryumf ponieważ pokazał, że inwestowania można się nauczyć. Konsekwentne przestrzeganie prostych reguł połączone z dyscypliną i zaufaniem przynosi sukces na rynkach inwestycyjnych. To jasne i czytelne przesłanie oznacza, że każdy człowiek może stać się dobrym inwestorem i zarabiać na rynkach finansowych.
Ogromną zasługą Dennisa i Eckhardta jest również to, że nie poprzestali tylko i wyłącznie na ogłoszeniu sukcesu swojego zespołu „Żółwi”, lecz postanowili także udostępnić zbiór reguł, które umożliwił osiąganie zysków, wszystkim tym, którzy chcieli się z nimi zaznajomić. Ten zbiór reguł został nazwany mechanicznym systemem inwestycyjnym.
Na kompletny system inwestycyjny, który stosowały „Żółwie” składa się kilka bardzo ważnych elementów, każdy o takim samym stopniu ważności. Zadanie mechanicznego systemu inwestycyjnego to głównie wyeliminowanie emocji związanych z inwestowaniem, zbiór ściśle określonych prostych reguł pozwala na realizację tego zadania.
Składnikami kompletnego systemu inwestycyjnego są:
1) Określenie rynku na jakim inwestujemy – co pozwala odpowiedzieć na pytanie; czy należy kupować czy sprzedawać,
2) Określenie optymalnej wielkości pozycji – co pozwala odpowiedzieć na pytanie; jak dużo środków należy zaangażować w inwestycję,
3) Określenie najlepszych miejsc do otwarcia pozycji – co pozwala odpowiedzieć na pytanie; kiedy należy otwierać pozycje,
4) Określenie poziomów stopu – co pozwala odpowiedzieć na pytanie; kiedy pozbyć się pozycji przynoszącej stratę tak, aby nie prowadzić do powiększenia strat,
5) Określenie poziomów realizacji zysków – co pozwala odpowiedzieć na pytanie; kiedy należy zamknąć pozycję przynoszącą zysk,
6) Określenie najlepszej taktyki inwestycyjnej – co pozwala odpowiedzieć na pytanie; jak inwestować aby regularnie zarabiać.
Okazało się, że mechaniczne systemy inwestycyjne mogą być z powodzeniem stosowane przez inwestorów. Jeśli wiadomo że system inwestycyjny przynosi zyski w długim okresie czasu to łatwiej jest przetrwać te momenty, gdy doświadcza się serii stratnych transakcji, pozwala być odważnym, gdy jesteśmy pełni strachu i każe być ostrożnym, gdy jesteśmy zbyt odważni.
Przykład „Żółwi” jest bardzo czytelny – inwestowania może się nauczyć każdy. Kluczem do sukcesu jest nabywana z czasem wiedza i praktyka.
Założenia Składników Systemu Inwestycyjnego
- Rynki – co kupić, co sprzedać?
Dokonywanie transakcji na najbardziej płynnych rynkach finansowych świata.
- Wielkość pozycji – ile kupić, ile sprzedać?
Uwzględnienie zmienności rynku przy decyzji co do wielkości pozycji otwieranej w danej chwili.
- Poziom wejścia – kiedy kupić, kiedy sprzedać?
Zastosowanie dwóch systemów wejścia w pozycję; 1) przełamanie 20-dniowego maksimum/minimum; 2) przełamanie 55-dniowego maksimum/minimum
- Poziom stopu – kiedy zamknąć stratną pozycję?
Bazowanie na stopie mierzonym ryzykiem maksimum 2 % straty na otwartej pozycji.
- Poziom wzięcia zysku – kiedy zamknąć zyskowną pozycję?
Dla systemu wejścia 1) poziom realizacji zysku to 10-dniowe minimum dla długich pozycji i 10-dniowe maksimum dla krótkich pozycji; dla systemu 2) to 20-dniowe minimum dla długich pozycji i 20-dniowe maksimum dla krótkich pozycji.
- Taktyka – Jak kupować, jak sprzedawać?
Skupienie się na detalach w przeprowadzanych transakcjach; poprawnym wprowadzaniu zleceń, śledzenie tzw.”szybkich rynków”, stałe monitorowanie wszystkich rynków.
W dobie rozwiniętych technologii, w utrzymaniu dyscypliny i kontroli pozycji pomagają nam systemy umożliwiające handel algorytmiczny takie jak Exeria. Exeria umożliwia zaprogramowanie automatycznych sygnałów strategii bez konieczności programowania. System żółwi możemy tutaj zbudować dosłownie w 15 minut. Wśród nowych inwestorów bardzo popularny jest dzisiaj handel Bitcoinem. My przetestowaliśmy bardzo proste rozwiązanie – kupujemy Bitcoina gdy cena na koniec dnia jest najwyższa w ciągu ostatnich 20 dni i sprzedajemy kiedy jest najniższa. Poniższy wykres przedstawia momenty kupna i sprzedaży (strzałki zielone i czerwone) oraz linię kapitału czyli wartość naszego portfela przy stosowaniu tej strategii.
W bardzo prosty sposób możemy w Exerii przetestować systemy żółwi na innych instrumentach a także uruchomić algorytm na prawdziwym rachunku inwestycyjnym i kontrolować go z dowolnego komputera, tabletu czy telefonu.
